گریس چیست ؟

گریس از مشتقات نفتی دارای گرانروی زیاد , جامد یا نیمه جامد ( بسته به دمای محیط ) می‌باشد.همچنین ماده روانکاری است که در ساختار آن از پرکننده استفاده شده تا بتواند به قطعات متحرک چسبیده و تحت نیروی جاذبه یا فشار کارکرد از قطعه جدا نشود.در طی فرایند پالایش نفت خام , در مولکول باقیمانده‌هایی که به عنوان ماده روانکار بکار می‌رود، از 50 تا 60 و حتی گاهی تا 80 و بیشتر اتم کربن وجود دارد. ساختمان مولکولی روغنهای پالایش شده معمولا با روغنهای خام به مقدار قابل ملاحظه‌ای در ساختار تفاوت دارد.

#مهمترین کاربرد ها :

1- مانعی برای ورود گرد و خاک به ماشینها می باشد.

۲-هزینه بسیار کم روانکاری

۳-مدت زمان بیشتر روانکاری گریس نسبت به روغن

۴-برای پیشگیری از زنگ زدگی قطعات

۵-حل مشکل روانکاری در مجاورت با آب توسط

۸-ایجاد اصطکاک کمتر در زمان شروع دستگاه

# نامگذاری  :

این ماده را با پایه صابونی آن می شناسند. عمده ترین صابون های سازنده ان  شامل صابون کلسیم (در گریس های کاپ و شاسی)، سدیم (در گریس های R.B.B ، فایبر یا با نام تجاری والوالین) ، صابون لیتیم (در گریس های مالتی پرپوز و ماهان) ، غیر آلی (در گریس نسوز یا بنتون) و سایر صابون ها مانند آلومینیوم …

#گریس جایگزینی برای روغن :

وظایفی که یک گریس به عنوان روانکار انجام می دهد، با وظایفی که روغن انجام می دهد تقریبا مشابه است و آنچه که باعث جایگزینی ان بجای روغن می شود نوع کاربرد آن است.
در برخی از قطعات مانند یاتاقان های چرخ که امکان روانکاری توسط روغن وجود ندارد، نیاز به روانکاری است که بتواند در محل روانکاری باقی مانده و وظایف مورد نظر را انجام دهد. در چنین شرایطی استفاده از گریس تنها راه چاره است که بر اساس نوع کارکرد و تجهیز و قطعه ، گریسی با ساختار مخصوص آن شرایط انتخاب می گردد.

آنچه که می توان مزایای گریس نسبت به روغن معرفی کرد موارد زیر هستند:

۱- خصوصیات شیمی فیزیکی مناسب برای کاربردهای خاص.
۲- آب بندی و جلوگیری از نفوذ ذرات و آلودگی ها.
۳- حفظ خواص در برابر نفوذ آلودگی ها در زمان کارکرد.
۴- مقاومت در برابر چکه کردن از محل روانکاری.